in het land van de andrealine

Dag lieve trouwe luisteraars,

Allereerst wil ik even zeggen dat ik op dit moment veilig ben. Ondanks dat alles wel veel dichter bij afspeelt dan wanneer ik thuis op de bank zou zitten en het journaal zou kijken. ben ik even veilig als dat ik daar zou zijn. het is raar met alle cyclonen aardbevingen overstromingen en andere natuurrampen. Ik ontspring de dans elke keer(gelukkig).
Op dit moment ben ik alweer een week in Nieuw Zeeland, en zoals ik gehoord heb beginnen me ouders weer in het ritme van het dagelijks leven te komen. Zoals jullie weten zijn we begonnen in Sydney, en daar hebben we de camper opgehaald om richting de blue moutens te rijden. daar zijn we in een mijn treintje gegaan, wat erg leuk was mede door dat me moeder het toch wel iets te stijl vond.
Onze tocht zette zich verder voort naar het noorden, waar we onderweg een waterval zagen en vooral eindeloos landschap.
We hebben wel gelijk ondervonden dat we voornamelijk de grote snelwegen moeten aanhouden want anders kom je op kleine landwegen terecht die niet geasfalteerd zijn en met een camper van 6m is dat niet zo'n succes.
In port Macquiry hebben we een koala oord bezocht voor gewonden koala's. het tempo ging natuurlijk wat sneller dan dat ik dat zou doen maar ik heb dan ook wat meer tijd. nog verder naar het noorden hadden we geen problemen met lekker luieren, aan een god verlaten strand te hangen en zo nu en dan bij een onverdragelijke hitte het zwembad in rennen voor verfrissing.
In Byron Bay was het mijn beurt om even actief te doen want hoe kan een backpacker nou niet gaan surfen in Byron Bay. De ochtend begon regenachtig grijs en koud, dus nadat ik een telefoontje gepleegd had naar het kantoor werd me in een zwaar australich(onverstaanbaar) accent gezegd: "the waves are stil awsome " Dus vroeg de veren uit om lekker te gaan surfen.
We begonnen op het strand met wat yoga technieken en en een uitleg over de golven. Daarna moesten we oefenen op het board en toen werd het tijd om het water in te gaan. De golven waren als toren hoge flats die tegen je aan beukte. Hierdoor moest je praktisch tegen de golven in rennen om ergens te komen. Uiteindelijk heb ik 2 golven gepakt, waar ik zeer trots op ben omdat sommige helemaal niet gesurft hebben.
spierpijn in me armen was het gevolg de volgende dag en daar heeft me vader een paar mooie shots van kunnen maken. Want toen we de ginger factorie bezochten de volgende dag heb ik de hele dag me armen in de lucht gehad. Met nog ongeveer een week te gaan hebben we een tour geboekt naar Frasier Island. Het grootste zand eiland op de wereld. Hier kan je dan ook alleen rijden met een 4x4. 's ochtends vroeg kwam de bus ons ophalen. De algemene leeftijd in de bus deed niet onder aan die van mijn groot ouders. En mijn eigen ouders leken verdwaald tussen al dat grijs.
Maar dat is zeker weer een andere ervaring dan al die backpackers. Een hobbelige rit van 65km over een strand bracht ons bij de boot naar frasier island. waar we een heerlijke barbecue hadden bij lake mckenzie. en een stop bij een regenwoud. De busrit was het meest spectaculaire want je ging door dichtbegroeide struiken als een shaker door het eiland heen. Kortom meer dan de moeite waard en ongelooflijk bijzonder en mooi om te zien. De volgende dag vertrokken we weer in de hoop om tot de Whit Sunday Islands te kunnen komen en weer terug. de weg bracht ons tot een klein kust plaatsje waar we een gave tour deden. midden in de nacht gingen we met een rainger het strand op om baby schildpaden uit hun ei te zien kruipen en naar de zee te zien rennen. Normaal zou dat het zijn maar omdat ik nog even met de ranger praatte kwam ik er achter dat er ook een schildpad aan het leggen was. Persoonlijk vond ik dit nog gaver om te zien dan de baby schildpadden ook omdat dat heel snel ging en de schildpad had ongeveer een uur nodig voor het hele proces. Mocht iemand zoiets tegenkomen, dan is het absoluut een aanrader om dat te doen. Nadat je schildpadden gezien hebt ben je weer klaar voor iets wat niet met de natuur te maken heeft zodoende zijn we naar een rum fabriek geweest Bundaberg om precies te zijn(mocht iemand het kennen) Na de tour kregen we 2 gratis drankjes en omdat me vader moest rijden hadden me moeder een ik deze verdeeld.
Ik kan je wel vertellen dat ik geen rum liefhebber ben behalve met rum en chocolade!!!
De laatste tour die ik met me ouders deed was naar lady Musgrave. omdat het weer niet meezat moesten we hier een paar dagen op wachten maar uit eindelijk werden we beloond, "en met wat"! De kapitein kwam in het begin naar beneden dat als je problemen had met lichamelijk klachten dat ze ten zeerste aanraden niet mee te gaan omdat het een ruige rit zou worden. In het begin vond ik het zeer plezierig, de golvende beweging en vogels die over het water vlogen maar toen na 20 minuten een familie chinezen naast me begon te spugen keek ik iets minder blij.
Voor me naast me en achter me hoorde ik allerlei onsmakelijke geluiden. dit deed echter niks af aan mijn plezier. Maar toen ook me vader wel heel groen geel een zweterig werd, boot personeel af en aan liep met kots zakken. en de noedels die bedoeld waren als ontbijt op de kinnen van het Chinese gezin bleef hangen zakte bij mij het pretpunt.aangekomen bij het prachtige koraalrif werd dit alles snel te niet gedaan en een eiland wandeling met veel zon maakte iedereen weer vrolijk. Na de lunch gingen me vader en ik duiken. Eerst kregen we uitleg en een wetsuit, voor de gene die wel eens een wetsuit aangetrokken hebben, zij weten hoe moeilijk het is.
Maar me vader had hem achterste voren wat inhield dat die uit en weer aan kon. het duiken zelf duurde een half uurtje, onderwater werden de vissen gevoerd en grote, kleine, blauw, en groene vissen zwommen om me hoofd heen.
in het begin was het wel benauwend dat je heel diep onderwater zit maar algauw kreeg ik er plezier in. we eindigde met snorkelen en toen was het al weer tijd om terug te gaan. de dag erna leverde we de camper in en toen was het al weer tijd om gedag te zeggen ik zelf bleef op het vliegveld in Brisbane slapen om me vlucht naar nieuw Zeeland te halen.

Dan nu even in een vogelvlucht wat ik zover in Nieuw Zeeland gedaan heb. Bij aankomst in Auckland ben ik naar een rugby match geweest. verder heb ik de stad bezocht en met mensen uit chili Amerika en Mexico gechilled.
na 2 dagen was het tijd om verder te gaan met de stray bus. hier heb ik enkele plaatsen aangedaan als Haika, Raglan, Hamilton, Maketuta, Roterua, Taupo, en op dit moment bevind ik me in Tongeriro hier is de befaamde Tongeriro crossing die ik morgen doe. Maar ze hebben ook mount doome voor de lord of the rings liefhebbers moeten nu weten waar ik het over heb.
Verder heb ik hele gave actieve dingen gedaan waar onder parachute springen boven een vulkaan!!!! abseilen in een grot waar watervallen zitten. Ook konden we daar glowwormen aanschouwen, en heel veel klimmen om de rotsen weer op te gaan. Ook heb ik een avond overnacht bij Maori daar aten we Hangi wat hun traditionele eten is. En misschien kennen sommige van jullie wel de reclame waar in Maori's rugby gaan spelen en de Haka(oorlogdans)doen.
die dans hebben ze ook voor ons gedaan en de jongens leerde dat. Wij (de vrouwen) hebben ook een dans geleerd om de krijgers een gemoedsrust te geven. Natuurlijk heb ik al een berg beklommen en in Roterua ben ik een dagje naar een zwavel spa geweest.
Ik stonk dan ook meer toen ik er uitkwam dan toen ik er in ging. Maar gelukkig hing in de hele stad een rotte eieren geur dus ik deed daar niks aan af. Zover dus mijn verhaal voor Nieuw Zeeland. Ik hoop dat alles ook goed in Nederland gaat?
Is het nog steeds koud of kunnen jullie al rondlopen met enkel een dun langen mouwen t-shirt.

Verder wil ik nog even zeggen dat ik trots ben op Henk en Marianne super gedaan! En laat mij maar even weten als jullie het moeten opnemen tegen Ankie van Grunsven;)

Heel veel liefs en hopelijk tot snel!!!!